Gevlucht uit Oekraïne - dit is het verhaal van Ihor (15)
Toen het oorlogsgeweld zijn woonplaats bereikte, sloegen de Oekraïense Ihor en zijn familie met niets meer dan een paar koffers op de vlucht naar buurland Moldavië. De tocht was ijskoud en angstaanjagend. In Moldavië steunt Terre des Hommes met lokale partners gezinnen zoals dat van Ihor met psychosociale hulp. Om aan zijn harde realiteit te ontsnappen, speelt Ihor Fortnite op zijn PlayStation. In het spel is hij voor even baas over zijn toekomst.
Slapen in de badkamer
Ihor komt uit Mykolaiv in Oekraïne. Tot voor kort een rustige stad, maar inmiddels het strijdtoneel van hevig oorlogsgeweld. Om te schuilen voor de bombardementen sliepen Ihor en zijn ouders in de badkamer. Dat was krap, maar het was de enige ruimte zonder ramen - en dus veiliger. Met een verlengsnoer konden ze vanuit de badkamer hun telefoons opladen. Toen de raketten overvlogen en de granaten insloegen, rammelde hun huis aan alle kanten. Uiteindelijk verhuisden ze van de badkamer naar de voorraadkelder in de tuin, waar ze normaal aardappelen bewaren. Zelfs met winterjassen en mutsen was het daar verschrikkelijk koud.
Vluchten met een witte vlag
Toen de gevechten steeds dichtbij kwamen, sloegen Ihor en zijn moeder op de vlucht. Met een zelfgemaakte witte vlag wapperend uit het autoraam en in het Russisch het woord 'KINDEREN' op de zijkant van de auto geschreven, reed Ihors vader hen naar de grens met Moldavië. Er was een tijdelijk staakt-het-vuren, maar Ihor en zijn moeder waren erg bang. Een witte vlag betekende niet dat je veilig was. Tijdens hun vlucht zagen ze niet-ontplofte munitie aan de kant van de weg liggen. Onderweg naar de grens pikten ze zijn tante, nichtje, oudtante, een hondje en parkiet op.
Afscheid nemen van papa
Eenmaal bij de grens met Moldavië, zette de vader van Ihor zijn familie af. Ihor moest terplekke afscheid nemen van zijn vader, die weer terugging naar het front om mee te vechten. Dat vond Ihor ongelooflijk naar. Hij is erg bang dat hij zijn vader nooit meer terugziet. Uiteindelijk komen Ihor en zijn familie aan in Cucuruznica, een Moldavisch dorp met 1.700 inwoners. Bij een oude familievriend vindt Ihor’s familie onderdak.
Lessen via Zoom
In Cucuruznica vinden Ihor en zijn familie een kleine troost in de rust en stilte van de golvende heuveltoppen om hen heen. Op elk erf zit een hond en elk gezin heeft een eigen wijngaard. Als de lokale hulpverlener Ihor spreekt zit hij dicht tegen zijn moeder aan, stilletjes.
Zijn vader belt of sms't hen tweemaal per dag vanuit Oekraïne. ‘s Ochtends volgt Ihor schoollessen via Zoom - net als de afgelopen jaren, door de coronapandemie. Hij chat met zijn klasgenoten, die allemaal naar verschillende landen in Europa zijn gevlucht. Thuis spreekt Ihor Russisch - en net zoals de meesten van zijn vrienden staat hij ingeschreven op een Russischtalige school. Unaniem hebben Ihor en zijn vrienden besloten dat ze geen Russische les meer willen volgen.
Een warm welkom in Moldavië
Moldavie is het armste land in Europa, maar vangt naar verhouding de meeste vluchtelingen op. 50.000 kinderen hebben dringend veiligheid en psychosociale hulp nodig.
In Moldavië en Roemenië zetten wij op dit moment met lokale maatschappelijke organisaties en vrijwilligers noodhulpacties voor Oekraïense vluchtelingen op touw. Het is hartverwarmend om te zien hoe lokale kerken, organisaties, gemeenten en inwoners de handen ineen slaan om hun steentje bij te dragen. Via onze partner National Center for Prevention of Child Abuse geven we psychosociale hulp aan vluchtelingen in collectieve opvangplekken. Teams bestaande uit psychologen, sociaal werkers en noodhulpmedewerkers betrekken kinderen in sport- en spelsituaties om hun situatie te beoordelen en verwijzen door naar specialistische hulp indien nodig. Ook helpen zij ouders met praktische informatie.
*Fotobijschrift: Via onze partner National Center for Prevention of Child Abuse geven we psychosociale hulp aan vluchtelingen in collectieve opvangplekken. Teams bestaande uit psychologen, sociaal werkers en noodhulpmedewerkers en zij betrekken kinderen in sport- en spelsituaties om hun situatie te beoordelen.