Rhobi (12) ontsnapte aan haar besnijdenis

Rhobi woont met haar broers en zusjes op het platteland in Tanzania. Haar vader is boer en zit in de groenten- en fruithandel. Van de kinderen verwacht hij dat ze hem helpen op het land. Onderwijs wordt thuis niet als iets belangrijks gezien. 

Dat Rhobi wél naar school gaat, is eerder lastig voor haar ouders. Van haar wordt eigenlijk alleen verwacht dat ze binnenkort trouwt. De bruidsprijs die haar echtgenoot zal betalen, heeft het arme gezin hard nodig. De zorg voor Rhobi is dan geregeld en dat betekent één mond minder om te voeden. Haar vader heeft al een geschikte echtgenoot uitgezocht, al wil deze man liever nog wachten tot Rhobi is besneden.

Voor meisjes als Rhobi is de tienertijd een heftige periode. Als ze oud genoeg zijn, worden ze volgens Kuria-traditie gedwongen besneden. Het Kuria-volk gelooft namelijk dat dit voor jonge meisjes de enige manier is om de overgang naar volwassenheid te maken. 

Wanneer het ‘snij-seizoen’ nadert - dit is tussen oktober en december - is het aan de ouders om dit thuis voor te bereiden. Dat gebeurt zonder overleg: hun dochter weet vaak niet eens wat haar te wachten staat. Maar Rhobi wel. Zij had op school voorlichting over genitale verminking gekregen. Dus toen ze thuis te horen kreeg dat ze binnenkort zou gaan trouwen, wist ze precies hoe laat het was.

Om Rhobi weer te kunnen herenigen met haar familie, heeft Terre des Hommes bemiddelende gesprekken gevoerd met de ouders van Rhobi. Door herhaaldelijk de negatieve effecten van genitale verminking te benadrukken, gingen ze geleidelijk van hun plan afzien. Ook werden ze overtuigd van het belang om hun kinderen naar school te laten gaan, om de cyclus van armoede te kunnen doorbreken. 

Na twee jaar bemiddelen, zijn Rhobi en haar ouders weer samen. ‘Ik ben gelukkig en voel me gezegend! Ik ben blij om weer bij mijn familie te zijn en ik hoop dat hun verandering van denken oprecht is.’

Zelf wil ze er ook graag voor anderen zijn. ‘De steun die ik van ATFGM heb ontvangen, was belangrijk voor me. Als ik later groot ben, wil ik sociaal werker worden, zodat ik kinderen die het slachtoffer van kindermishandeling zijn kan helpen.’