‘Ik wil niet terug naar huis…’
De 14-jarige Eric werd gevonden in Kampala, de hoofdstad van Oeganda. Daar zwierf hij op straat en moest hij dagelijks zien te overleven. Een tijd lang zweeg hij over waar hij vandaan kwam. Hij wilde namelijk echt niet terug naar zijn familie op het platteland, waar hij werd mishandeld.
Spanningen thuis
Eric groeit op bij zijn oom en tante in een plattelandsdorpje. Zijn moeder laat hem daar achter als hij nog jong is, samen met zijn broertjes en zusjes. In hun nieuwe huis draaien ze elke dag mee in het huishouden. Kleren wassen, de vloer vegen, klusjes doen. Ook werken op het land hoort erbij, want het gezin leeft van z’n eigen oogst. Met twee maaltijden per dag en schoon drinkwater lukt het om iedereen te voeden. Er is bovendien geld om de kinderen naar school te laten gaan en er is een speeltuin waar ze kunnen voetballen.
Zwerven in de grote stad
In de steden van Oeganda leven naar schatting tussen de 10.000 en 20.000 kinderen op straat. Ze bedelen om geld en slapen ‘s nachts onder een brug of op de stoep. Terwijl ze honger lijden en vermageren, staan ze bloot aan allerlei gevaren. Zo zijn ze prooi voor criminele organisaties, die de kinderen meenemen en ze verkopen als huishoudhulp of seksslaaf. Achter gesloten deuren worden ze vervolgens mishandeld, misbruikt en uitgebuit.
Voor Eric was het gelukkig niet te laat. Onze partnerorganisatie Dwelling Places haalde hem van de straat en nam hem op in het opvangcentrum. Daar kon Eric aansterken en kreeg hij psychische hulp. Door de negatieve ervaringen thuis en op straat was Eric erg defensief en ontvlambaar. Uit angst om terug naar huis te moeten, zweeg hij over zijn familie. “Ik wil niet terug naar huis, want daar houdt niemand van me en word ik geslagen”, vertelde hij. Dankzij therapeutische hulp durfde Eric uiteindelijk over zijn achtergrond te vertellen.
Een nieuw thuis voor Eric
Na een tijdje durfde Eric - onder begeleiding van een maatschappelijk werker - weer terug te keren naar zijn geboortedorp. Daar legde hij ‘t bij met zijn familie. Ze waren blij hem weer te zien. Elk kwartaal komt een medewerker van Dwelling Places langs om te kijken hoe het met Eric gaat.
Om de familie te helpen meer inkomsten te genereren, hielp Terre des Hommes bij het opzetten van een winkel voor huishoudartikelen in het dorp. Zo kwam er weer genoeg binnen om Eric en zijn broers en zussen naar school te laten gaan. Ook wisten we andere familieleden van Eric op te sporen, waaronder een oom en tante, die hem graag wilden adopteren. In zijn nieuwe woning komt Eric tot rust, wordt hij niet gestraft en krijgt hij genoeg te eten.
Help de straatkinderen in Oeganda
Eric hebben we kunnen helpen aan een betere toekomst. Maar er zijn nog steeds vele duizenden kinderen die uw steun hard nodig hebben. Zij slapen op straat. Ze hebben niks te eten. Ze zijn kwetsbaar. Help Terre des Hommes door nu te doneren. Strijd met ons mee. Samen halen we de kinderen in Oeganda van de straat.